فولاد 3255 یکی از انواع فولادهای تندبر تنگستن دار می باشد که با نام فولاد خشکه هوایی 3255 نیز شناخته می شود. این فولاد بدلیل دارا بودن حجم قابل توجهی از کبالت، مقاومت سایشی بسیار خوبی ارائه می دهد.

فولاد 3255-میلگرد 3255-تسمه 3255-ورق 3255-فولاد تندبر-فولاد خشکه هوایی-فولاد T4

با وجود اینکه این فولاد دارای تنگستن زیادی می باشد. اما از مقاومت در برابر خوردگی خوبی برخوردار نمی باشد. همچنین برخلاف وجود تنگستن فراوان، قابلیت جوشکاری خوبی دارد. فولاد تندبر 3255 علاوه بر تنگستن، حاوی عنصر کبالت نیز می باشد. و همین موضوع موجب کاهش چقرمگی این فولاد میشود.

فولاد 3255 که در استاندارد آلمان T4 نام دارد. قابل جوشکاری هست اما بدلیل تنگستن زیادی که دارد، حتما باید جوشکاری آن بوسیله روش های خاص انجام شود. دمای فرجینگ یا آهنگری آن نیز 900 – 1150 درجه سانتی گراد می باشد.

خواص فیزیکی

آنیل کاری فولاد 3255

برای آنیل کردن باید فولاد را 820 تا 850 درجه سانتی گراد حرارت داد. و ابتدا آن را تا 500 درجه سانتی گراد در کوره و سپس در هوای آزاد خنک کرد. این اقدام موجب تولید حداکثر سختی 256 برینل می شود.

سخت کاری

سخت کاری (hardening) در دمای 1260 – 1290 آغاز می شود. و بوسیله روغن، خنک شدن در هوای آزاد و حمام داغ 550 درجه سانتی گراد صورت می پذیرد. سختی حاصل بعد از کوئنچ شدن hrc 66-63 می باشد.

کاربرد

فولاد تندبر 3255 بدلیل خواص خوبی که دارد، در صنایع مختلفی کاربرد دارد از جمله:

در ساخت ابزار برای براده برداری در سرعت و سختی زیاد ،مخصوص کار بر روی آهن، چدن خاکستری، فولاد و مواد سخت دیگر

به طور کلی فولاد 3255 در ساخت ابزارهای کار با چوب و تمام مواردی که فولادهای ابزار سردکار استفاده می شود، کاربرد دارد. و بدلیل مقاومت سایشی خوبی که دارد در عملیات ماشینکاری با سرعت بالا. به همین دلیل است که خرید و فروش فولاد 3255 همیشه در بازار مطرح بوده است.

خشکه هوایی تندبر

این فولاد معمولاً در ساخت مته و تیغه های صفحه اره گرد بُر کاربرد دارد. طبق تعریف استاندارد ASTM A600-92a. فولادهای تند بر به دلیل قابلیتشان در ماشینکاری مواد در سرعت های نسبتاً بالا به این طریق نامگذاری می شوند. این فولادها، آلیاژهای پایه آهن پیچیده ای از کربن، کروم، مولیبدن یا تنگستن یا هر دو هستند. و ممکن است در بعضی موارد درصد بالایی از کبالت نیز داشته باشند.

این فولادها نسبت به فولادهای کربن -بالایی که تا دهه 1940 استفاده می شد. برتری داشته و سختی خود را در دماهای بالاتری حفظ می کنند. این ویژگی باعث آن شد که ابزارهای برشی تولیدی از جنس HSS. قابلیت کار در سرعت های بالاتری نسبت به فولادهای کربن – بالا داشته باشد. و به همین دلیل خشکه هوایی تندبر نام گذاری شد.

از جمله ویژگی های شناخته شده فولادهای تندبر داشتن سختی (معمولاً بالای 60 راکول) و مقاومت به سایش بالا است. که معمولاً به میزان تنگستن و وانادیوم به کار رفته در ساخت آنها ارتباط دارد.

تسمه فنر-قیمت تسمه فنر-فروش تسمه فنری-انواع تسمه فنر-تسمه فولادی-قیمت تسمه فولادی

کاربرد اصلی فولادهای تندبر ساخت ابزارهای برشی مانند : مته ها، قلاویز، فرز انگشتی (End mill). تیغچه تراشکاری، هاب چرخنده تراشی و تیغه های اره گردبر است.

انواع فولاد ابزار تندبر

فولادهای تندبر آلیاژهایی هستند که خواص خود را از تنگستن یا مولیبدن و معمولاً هر دو بدست می آورند. این فولادها جزو سیستم آلیاژی چند – جزئی آهن – کربن – X هستند. که در آن X نشانگر یکی از عناصر کروم، تنگستن، مولیبدن، وانادیم یا کبالت است. معمولاً درصد عنصر X بیشتر از 7% به همراه بیش از 0.6% کربن است. این درصدها به تنهایی باعث افزایش سختی فولادها نشده. و برای تبدیل به آلیاژ تندبر واقعی نیاز به عملیات حرارتی دما بالا دارند.

در سیستم واحد نامگذاری (UNS)، گریدهای نوع تنگستنی (برای مثال T1 و T15) به صورت سری T120XX نامگذاری می شوند. همچنین در حالیکه گریدهای نوع مولیبدنی (برای مثال M2 و M48) به صورت سری T113XX نامگذاری می شوند. در استاندارد ASTM هفت نوع گرید تنگستنی و 17 نوع گرید مولیبدنی به رسمیت شناخته شده است.

افزودن مجموع حدود 10% تنگستن و مولیبدن راندمان سختی و استحکام فولادهای تندبر را پیشینه کرده و کمک می کند. که این فولادها در دماهای بالا این خواص را حفظ کنند.

فولادهای تندبُر تنگستنی

T1

اولین فولاد تندبر ساخته شده می باشد که در سال 1903 اختراع شد و حاوی 14% تنگستن بود. این فولاد امروزه با فولاد M2 جایگزین شده است.

فولادهای تندبُر مولیبدنی

M1

فولاد M1 خواص استحکام در دمای بالای M2 را ندارد. اما نسبت به شوک مقاوم تر بوده و انعطاف پذیرتر است.

M2

فولاد M2 فولاد تندبُر «استاندارد» صنعت و پرکاربردترین آنها است. این فولاد دارای کاربیدهای کوچک و تقسیم شده به صورت منظمی است. که باعث شده این فولاد مقاومت به سایش بالایی داشته باشد. اما حساسیت دکربوریزه شدن آن کمی بالاست. سختی این فولاد پس از عملیات حرارتی برابر سختی T1 میشود. اما مقاومت به خمش آن تا 4700 مگاپاسکال می رسد. همچنین استحکام و خواص ترموپلاستیسیته آن 50% بیشتر از T1 است. از این فولاد برای ساخت ابزارهای زیادی از جمله مته، قلاویز، برقو و … استفاده می شود. در استاندارد ISO 4957 فولاد 1.3343 معادل فولاد M2 می باشد.

M7

از فولاد M7 برای ساخت مته های بزرگتر که انعطاف پذیری و عمر زیاد. نیز از اهمیت بالایی برخوردار است استفاده می گردد.

M50

فولاد M50 خواص استحکام در دماهای بالای سایر گریدهای HSS را ندارد. اما برای دریل هایی که شکست مشکلی اساسی آنها است. و نیاز به انعطاف پذیری بیشتری است مورد استفاده قرار می گیرد. از این گرید معمولاً برای ساخت ساچمه های بلبرینگ های دما – بالا نیز استفاده می شود.

فولادهای تندبر کبالتی

افزایش عنصر کبالت باعث افزایش مقاومت به گرما می شود. و می تواند سختی را تا بالای 67 راکول افزایش دهد.

M35

M35 مانند M2 است که 5% عنصر کبالت به آن افزون می شود. ام 35 را معمولاً با نام فولاد کبالتی، HSS یا HSS-E نیز می شناسند. این فولاد نسبت به M2 توان کارکردن در سرعت های بالاتر و عمر بیشتری دارد.

M42

فولاد M42 آلیاژ تندبر سری مولیبدنی بوده که دارای 8 تا 10% کبالت است. از این گرید معمولاً در صنایع تراشکاری و فرزکاری حرفه ای استفاده می شود. چرا که نسبت به سایر گریدهای فولادهای تندبر، خواص مقاومت به گرمای فوق العاده ای دارد. و اجازه می دهد ابزار با سرعت های بیشتری کارکرده و زمان تولید کاهش پیدا کند. همچنین مقاومت به «لب پَر شدن» M42 در هنگام استفاده از آن. برای برش مقاطع ناپیوسته بیشتر از سایر گریدها بوده. و نسبت به ابزارهایی که از جنس کاربید تولید می شوند. ارزان قیمت تر هستند. ابزارهای تولیدی از این گرید معمولاً با نماد HSS-Co مشخص می شوند.

ارتباط با ما

09122136675

02128423820

سلام، پاسخگو هستیم